Zabawa z emocjami 🙂

Dzieci siedzą w kole, jedno z nich będzie ufoludkiem i siada w środku. Mówimy wszyscy razem wierszyk:

Dziś wieczorem, tam na pole (wskazujemy ręką na siedzącego w kole ufoludka)          przyleciało UFO   

Wysiadł z niego ufoludek i tak opowiadał…                                                                     

Teraz mówi ufoludek:                                                                                                       

Na mojej planecie wszystkie ufoludki są bardzo, bardzo radosne. Chodźcie ze mną, to wam pokażę.                                                                                   

Ufoludek wstaje a razem z nim wstają wszystkie dzieci. Ufoludek pokazuje, jak zachowują się radosne ufoludki, np. śmieje się, podskakuje, tańczy, klaszcze w dłonie. Dzieci naśladują go.            Po krótkiej chwili jedno z dzieci mówi do ufoludka:                                                             

Drogi Ufoludku, czas się uspokoić.                                                                                 

Ufoludek siada, a razem z nim siadają wszystkie dzieci. Teraz następuje zmiana i inne dziecko może być ufoludkiem. Wierszyk powtarzamy tak samo, ale tym razem Ufoludek mówi, że na jego planecie ufoludki są SMUTNE i pokazuje, jak się zachowują. Dalej znów zmiana ufoludka i możemy przedstawić inne uczucia, ZŁOŚĆ, STRACH, ZAWSTYDZENIE, ZACIEKAWIENIE. Gdy chcemy już zakończyć zabawę to po słowach “Drogi ufoludku czas się uspokoić” dzieci mogą położyć się na dywanie i chwilę odpocząć.

Tekst napisany pogrubioną czcionką to nasza “fabuła”. Obok niektórych wersów znajdują się cyfry – odnośniki, które są wyjaśnione poniżej. 

N (Nauczyciel) wyjaśnia dzieciom, na czym polega zabawa:

Będziemy dziś dinozaurami. Będziemy wędrować całym stadem w poszukiwaniu nowego domu, ponieważ tam gdzie mieszkaliśmy wcześniej wybuchł wulkan. Po drodze przytrafią nam się różne przygody. Ruszamy…

Dinozaury idą w stadzie  (1)

Nagle – jeden z nich się kładzie!     (2)

 – Co się stało nasz kolego?               

 – Tęskno mi do domu mego   (3)

Więc go wszyscy pocieszają                                                                                                       

i serdecznie przytulają   (4)

 

Dinozaury idą w stadzie                                                                                                       

Nagle – jeden z nich się kładzie!     (5)

 – Co się stało dinku drogi?               

 – Tam! tam stoi mamut srogi!      (6)

 – Dinku, dinku nie bój się reszta z nas obroni cię (7)

 

Dinozaury idą w stadzie

Nagle jeden z nich się kładzie!        (8)

I odmawia dalszej drogi, I głos jego bardzo srogi:                

 – Dość już tej wędrówki mam!    (9)

Wolę zostać chwilę sam!       (10) 

 

Dinozaury idą w stadzie                                                                                                         

Nagle jeden z nich się kładzie!    (11)

I zaczyna śmiać się w głos                                                                                                       

Bo go ktoś pogilgał w nos                                                                                                           

Całe stado z nim się śmieje                                                                                                         

Rety! Co się tutaj dzieje   (12)

 

Dinozaury idą w stadzie                                                                                                         

Nagle jeden z nich się kładzie!    (11)

I w zdziwieniu bardzo wielkim

chmurę co ma kształt muszelki

Obserwuje hen wysoko

Z ciekawością mruży oko

 

Dinozaury idą w stadzie                                                                                                         

Nagle jeden z nich się kładzie!    (11)

Po sałacie ze śniadania

Nie powstrzymał, ups!, prykania

Zawstydzony i speszony chce być niezauważony

Lecz go T-Rex zauważa

Mówi: “Spoko, tak się zdarza!”

 

Dinozaury idą w stadzie                                                                                                         

Każdy się wygodnie kładzie                                                                                                       

Bo znalazły nowy dom                                                                                                               

Teraz sobie smacznie śpią    (13)

 

Objaśnienia cyfr:

1.Mówimy powoli, przeciągając słowa. Poruszamy się wszyscy razem powoli i ciężko jak wielkie dinozaury         

2. Jeden z dinozaurów kładzie się na drodze, reszta dinozaurów pyta go                                    
3. Dinozaur wstaje i odpowiada
4. N wskazuje dzieciom, że skoro dinozaurowi jest smutno z powodu swojej tęsknoty, to mogą go pocieszyć, dinozaury przytulają go.
5. Tym razem inny dinozaur kładzie się na drodze, a reszta stada pyta go                     
6. Dinozaur wstaje i odpowiada, wskazując ręką gdzieś w bok                                                                                  
7. Dinozaury zapraszają przyjaciela z powrotem do stada i  wędrują dalej
8. Kolejny dinozaur kładzie się na drodze                   
9. Dinozaur siada z boku i mówi głośno
10. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że ten dinozaur się bardzo zmęczył i być może przez to jest zły, więc potrzebuje chwilę odpocząć, a gdy już odpocznie, dołączy z powrotem do stada. Tymczasem stado wędruje dalej
11. Kładzie się kolejny dinozaur                                   
12. Dinozaury chwilę śmieją się razem, później wędrują dalej. Dołącza też do nich dinozaur, który odpoczywał                                                               
13. Dinozaury kładą się i odpoczywają

 

Gdy dinozaury chwilę odpoczną, siadają w kole. W środku koła nauczyciel rozkłada obrazki przedstawiające emocje: radość, złość, smutek, strach, zaciekawienie, zawstydzenie, spokój. N pyta dzieci, czy pamiętają, dlaczego zatrzymał się pierwszy dinozaur, prosi też o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (smutek). N pyta dzieci, jak zachowały się inne dinozaury, następnie rozmawia z dziećmi o tym, jak one mogę pomagać sobie nawzajem, gdy ktoś z nich zatęskni za domem lub z innego powodu jest smutny.

N pyta dzieci, z jakiego powodu zatrzymał się drugi dinozaur i prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (strach), jak zachowały się inne dinozaury, jak dzieci mogę pomagać sobie nawzajem, gdy ktoś z nich się boi?

N pyta dzieci, z jakiego powodu zatrzymał się trzeci dinozaur i prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (złość). Co było powodem złości dinozaura (zmęczenie długą wędrówką) i w jaki sposób dinozaur poradził sobie w tej sytuacji (postanowił chwilę odpocząć i wrócić do stada). N pokazuje, że dinozaur wybrał taki sposób radzenia sobie ze złością, który nikogo nie krzywdzi, następnie pyta dzieci, kiedy one czują złość i co jest wtedy dla nich pomocne.

N pyta dzieci, z jakiego powodu zatrzymał się czwarty dinozaur i prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (radość). Czy inne dinozaury potrafiły cieszyć i śmiać się razem z nim? W jaki sposób dzieci mogą sobie nawzajem sprawiać radość i wspólnie się nią dzielić?

N pyta dzieci, z jakiego powodu zatrzymał się piąty dinozaur i prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (zaciekawienie). Dzieci mogą powiedzieć, co ich ostatnio zaciekawiło.

N pyta dzieci, z jakiego powodu zatrzymał się szósty dinozaur i prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego uczucia tego dinozaura (zawstydzenie). Dzieci mogą powiedzieć, kiedy one czują zawstydzenie i czego wtedy potrzebują, żeby poczuć się swobodniej, a co im nie pomaga.

N prosi o wskazanie obrazka przedstawiającego, jak się czuły dinozaury, gdy już dotarły do nowego domu i mogły odpocząć (spokój). Jak my możemy przywołać do siebie spokój i kiedy go potrzebujemy?

N podkreśla, że dinozaury były dla siebie życzliwe i pomocne – gdy jednemu z nich przytrafiło się coś przykrego, reszta mu pomagała.