Jest to wersja zabawy pewnie znanej wielu osobom. Dzieci siedzą w kole. Jedno z dzieci będzie detektywem. Wspólnie mówimy wierszyk o detektywie. Prowadzący zabawę musi dodać na koniec wiersza cechę osoby, którą detektyw ma odszukać wśród wszystkich dzieci. Detektyw może podejść do każdego i przyjrzeć się dokładnie, żeby odszukać podejrzanego. Zabawa pomaga rozwijać spostrzegawczość, wzmacnia też integrację w grupie.

Rzecz się stała niesłychana,

mama piekła ciastka z rana.

Gdy upiekła, to schowała

i jeść ciastek nie kazała. [można pokazać gest kiwania palcem wskazującym na “nie”]

Miały wytrwać do obiadu,

a tymczasem ani śladu [można pokazać gest rozkładania rąk “nie ma”]

po ciasteczkach pozostało tylko kilka tu okruszków

oraz ślady dwóch paluszków. [pokazujemy dwa palce]

Szybko, wezwać detektywa! [wskazujemy na dziecko, które jest detektywem]

On przestępcę złapie chyba?

Podejrzana jest osoba, która … tu wskazujemy jakąś cechę podejrzanej osoby, np. która ma długie, czarne włosy / która jest dziś ubrana w szare spodnie itp.

W domu podejrzanymi mogą być np. zabawki, pluszaki, można też podejrzanych narysować 😉